Konsultacje psychologiczne to pierwszy krok do rozpoczęcia psychoterapii.To od jednego do trzech sesji, których celem jest wstępne określenie problemu i ustalenie rodzaju działań,dopasowanie odpowiedniej formy pomocy dla konkretnej osoby. Podczas tych kliku spotkań możemy się spodziewać,że będziemy pytani o nasz kłopot,o naszą sytuację rodzinną,przyczynę podjęcia decyzji o spotkaniu,o naszą wewnętrzną chęć zmiany.Sami ocenimy wówczas czy dobrze rozmawia nam się z psychoterapeutą,bo nawiązanie wspólnej nici porozumienia i kontaktu to wstęp do udanych kolejnych sesji.Jeśli decydujemy się na dalsze spotkania terapeuta i klient ustalają tzw. kontrakt czyli zasady i formy dalszej pracy(np.jak często będą odbywały się sesje,kiedy,sposób zapłaty)i co będzie celem terapii czyli jakie zmiany przyniesie psychoterapia w życiu pacjenta.

Terapia indywidualna

Naszą wiedzę o tym jak wygląda psychoterapia czerpiemy z filmów ,książek,Internetu - kto nie widział klienta,który leży na kozetce,a terapeuta słucha jego swobodnych wypowiedzi.Taki obraz odbiega od rzeczywistości,choć niektórzy psychoterapeuci wykorzystują kozetki.Potocznie traktujemy psychoterapię jako pewien rodzaj rozmowy,w której specjalista udziela rad i wskazówek, jak sobie poradzić z problemami.Niestety to kolejny mit.To klient jest najlepszym specjalistą od samego siebie,nie potrzebuje rad,ale wsparcia,żeby mógł skorzystać ze swoich zasobów.Wzbudzanie w kliencie odpowiedzialności za siebie,poczucia sprawstwa i siły,motywacji do realizowania siebie w różnych obszarach życia to ogólny cel każdego procesu psychoterapii.W terapii indywidualnej największe znaczenie leczące ma relacja,jaka tworzy się pomiędzy klientem ,a psychoterapeutą.Nie zapominajmy,że pojęcie "psychoterapia wywodzi się z dwóch greckich określeń psyche (dusza) i therapein (leczyć),czyli psychoterapia to taki proces leczenia duszy poprzez bliską relację między dwiema osobami.

A jak to praktycznie wygląda?

Wszystko zależy jak pracuje terapeuta,w jakim nurcie,czyli podejściu terapeutycznym.Jeśli stosuje podejście integrujące znaczy ,że formę terapii dobiera do indywidualności klienta,"szyje" terapię dla klienta -wykorzystuje takie metody i techniki pracy, które będą dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta i jego trudności.Czas i uwaga terapeuty są skoncentrowane na kliencie stale podczas całego spotkania.Analizowane są jego przemyślenia,emocje,potrzeby,sny,dzięki czemu klient buduje coraz większe zaufanie do terapeuty i relację, która leczy.

W czym pomagam?

Najczęściej do mojego gabinetu zgłaszają się osoby, które doświadczają :

• poczucia przewlekłego zmęczenia,nadmiernego stresu związanego z obowiązkami domowymi i zawodowymi,w skrajnych przypadkach poczucia pustki,braku satysfakcji z czynności,które kiedyś sprawiały radość, trudności z pamięcią i koncentracją,trudności ze snem (bezsenność, lub nadmierna senność)-ogólnie mówiąc objawów depresyjnych w różnym nasileniu i formie

• ogólnego niepokoju/leku/napięcia, które wydaje się nie być związany z żadną konkretną sytuacją z życiu i daje znać o sobie przez dłuższy okres czasu- objawy nerwicowe

• trudności w funkcjonowaniu powstałe po zaistnieniu istotnej zmiany w życiu (np. w obszarze zawodowym-zmiana pracy lub relacjach z bliskimi,żałoby,sytuacji kryzysowej- rozwód, narodziny dziecka,

• stanów obniżonego nastroju,braku energii,apatii,wycofania się z kontaktów z ludźmi,które nawracają w różnych etapach życia

• trudności w relacjach partnerskich,w związku,gdy mają poczucie,że aktualna relacja nie daje satysfakcji lub wydaje się być wręcz niszcząca,trudności w relacjach rodzinnych,koleżeńskich,które negatywnie wpływają na życie

• trudności po rozstaniu ,także kiedy osoba była w związku z osobą z prawdopodobnym narcystycznym zaburzeniem osobowości - leczenie traumy i objawów stresu posttraumatycznego,uzależnienia emocjonalnego po relacji traumatycznej,trudności w wyjściu z współuzależnienia,jeśli partner jest w czynnym uzależnieniu,lub po wyjściu z takiego związku

• stanów lękowych (napady lęku panicznego) wraz z towarzyszącymi im doznaniami na poziomie ciała

• objawów psychosomatycznych związanych z odczuwaniem przewlekłego stresu, bóle psychogenne,choroby autoimmunologiczne