Konsultacje z rodzicami/opiekunami mogą odbyć się jednorazowo,lub kilkukrotnie lub stać się bazą do dalszej pracy psychoterapeutycznej z dzieckiem lub całą rodziną.Konsultacje częściej polegają na doradzaniu i wsparciu w procesie wychowania ich dzieci, tak aby ich rozwój przebiegał jak najbardziej harmonijnie. Psycholog wskazuje co służy i jakie zachowania rodziców wspierają rozwój ich dzieci, a jakie mogą powodować trudności, bunt, opór. Często ta jednorazowa konsultacja wystarczy, aby rodzice podążyli dalej samodzielnie wiedząc jak wspierać swoje dziecko.Jeśli jednak trudności dziecka trwają nadal pomimo starań rodziców, warto pomyśleć o kolejnych krokach, którymi może być psychoterapia indywidualna dziecka,rodziny lub pary rodzicielskiej.

Terapia indywidualna dzieci i młodzieży

Dzieci i młodzież podobnie jak dorośli często miewają problemy, z którymi trudno im sobie poradzić nawet przy wsparciu uważnych dorosłych.Rodzice i opiekunowie pomimo szczerych chęci nie potrafią pomóc własnemu dziecku w przezwyciężeniu jego problemów emocjonalnych, rówieśniczych,bądź rozwojowych.Psycholog/psychoterapeuta wstępnie diagnozuje problem dziecka i jest w stanie ocenić,czy wynika on z kryzysu rozwojowego, w jakim dziecko się znajduje i wystarczy jedynie je wesprzeć w przejściu przez niego,czy jednak trudność ma głębsze podłoże na przykład w środowisku rodzinnym.Celem psychoterapii dzieci i młodzieży jest umożliwienie prawidłowego rozwoju ich możliwości emocjonalnych,poznawczych i społecznych.W zależności od wieku dziecka psychoterapia może mieć formę zabawy,ćwiczeń, gier,lub rozmowy.W związku z tym,że dzieci ,często nie mają świadomej ,własnej motywacji do zmiany szczególną role, podobnie jak w przypadku psychoterapii dorosłych odgrywa zbudowanie relacji- relacji, która leczy.

Na pierwsze spotkanie najlepiej przyjść bez dziecka, aby swobodnie opisać jego trudność.Jeśli rodzic szukał już wcześniej pomocy w innych miejscach i u innych specjalistów, warto przynieść dotychczasową dokumentację leczenia dziecka.Przed pierwszym spotkaniem konieczne jest przygotowanie dziecka i wiedza , z kim się spotka.Można na przykład powiedzieć,że psycholog to ktoś ,kto rozmawia z innymi o ich trudnościach, aby czuli się lepiej.Istotne jest, aby budować pozytywne nastawienie dziecka do wizyt u psychologa,będzie to sprzyjało budowaniu relacji psychologa z dzieckiem ,zwiększy jego otwartość i poczucie bezpieczeństwa u dziecka.Najgorszym co można zrobić to przyprowadzić dziecko bez jego wiedzy - wówczas na pozycji straconej jest jego rodzic i psycholog.piszę o tym,bo takie sytuacje się niestety zdarzają i rodzice robią to z reguły z braku wiedzy i dobrych intencji.Często młodzież- nastolatki nie chcą dobrowolnie przyjść w ogóle do psychologa,wówczas dobrze przyjść do gabinetu cała rodziną.

"Dziecko,które nie znajduje miejsca w sercach rodziców,

nie znajduje również miejsca dla siebie w świecie"

A.Freud